IMPREGNO - PFC-vrije impregnering - met het oog op het milieu.

IMPREGNO is een fluorvrij waterdichtmakend middel voor langdurige impregnering voor toepassing op textiel, vooral voor buitenartikelen, steen, hout, leer of plastic.
IMPREGNO is geschikt voor alle absorberende materialen.
De grip van het materiaal blijft behouden.
IMPREGNO is klaar voor gebruik en kan worden aangebracht door middel van spuiten, in de wasmachine voor herimpregnering of in een foulard (textielmachine). De uit te rusten goederen moeten vrij zijn van effectverminderende stoffen (bijv. Restalkali, stof, preparaten etc.).
IMPREGNO is reukarm, onbrandbaar en niet zelfontbrandend.
IMPREGNO heeft een preventieve werking tegen schimmel en algen.
IMPREGNO wordt gemaakt in Duitsland.

Waarom PFC-vrij goed is voor mens en natuur.

Wat is PFC?

PFC zijn slecht afbreekbare verbindingen gemaakt van fluor en koolwaterstof. Ze komen zelfs voor in de lever van Arctische ijsberen omdat de stoffen zich ophopen via de voedselketen. PFC is niet onschadelijk voor mensen: recente studies vermoeden een verband tussen PFC en de toegenomen groei van tumoren, verminderde vruchtbaarheid, immuunstoornissen, schildklieraandoeningen en obesitas.
PFC is een afkorting voor per- en polyfluorhoudende chemicaliën. Deze groep stoffen bestaat uit meer dan 800 stoffen.
De bekendste vertegenwoordigers zijn perfluoroctaansulfonzuur (PFOS) en perfluoroctaanzuur (PFOA).

PFC's komen niet van nature voor, maar hebben een antropogene oorsprong. Chemisch gezien bestaan ​​PFK's uit koolstofketens van verschillende lengtes, waarbij de waterstofatomen volledig (geperfluoreerd) of gedeeltelijk (polyfluoreerd) vervangen zijn door fluoratomen. Polyfluorhoudende chemicaliën kunnen worden opgesplitst in geperfluoreerde stoffen en worden daarom in het algemeen voorlopers genoemd.

Het gebruik van twee extreem duurzame PFC's (PFOS en PFOA) is zowel in de EU als in Zwitserland beperkt. Andere PFK's, die ook gezondheids- en milieurisico's opleveren, worden echter nog steeds gebruikt. Het is eng dat PFC's zelfs in het bloed van pasgeborenen zijn aangetroffen.

Hoe komen PFC's in het milieu terecht?

PFC kan al tijdens de fabricage en tijdens de fabricage van producten die PFC bevatten in het milieu terechtkomen. Bij het gebruik en de verwijdering van deze producten kunnen PFC's ook later in de levenscyclus vrijkomen.

Noch biotische processen (bacteriën), noch abiotische processen (water, lucht, licht) kunnen bijdragen aan de afbraak van de PFC. Dit betekent dat ze niet kunnen worden gedemonteerd in zuiveringsinstallaties. In plaats daarvan worden verschillende geperfluoreerde chemicaliën in rioolwaterzuiveringsinstallaties gemaakt door middel van verschillende conversieprocessen van de afbreekbare precursorverbindingen (polyfluorchemicaliën). In water oplosbare PFK's worden wereldwijd verspreid over rivieren en zeeën. Deze verbindingen worden zelfs aangetroffen in afgelegen gebieden zoals het noordpoolgebied en de dieren die daar leven.

Andere PFK's hopen zich op in het zuiveringsslib. Als dit zuiveringsslib wordt gebruikt als bodemverbeteraar in de landbouw, kunnen planten de PFC uit de verontreinigde grond opnemen of kunnen de chemicaliën in het grondwater sijpelen.

Vluchtige PFC's, bijvoorbeeld impregnatiesprays, worden via luchtstromen in de atmosfeer verspreid. PFK's kunnen ook adsorberen op deeltjes en dus over lange afstanden in de lucht worden vervoerd. Neerslaggebeurtenissen brengen op hun beurt PFC in bodem en oppervlaktewater.

Waarom is PFC zo zorgwekkend voor het milieu?

PFC bestaat uit koolstofketens van verschillende lengtes, waarbij de waterstofatomen volledig (geperfluoreerd) of gedeeltelijk (polyfluorated) vervangen zijn door fluoratomen. Deze zeer stabiele binding tussen koolstof en fluor kan alleen worden vrijgegeven bij een zeer hoog energieverbruik.
Zodra PFC's in het milieu zijn vrijgegeven, blijven ze daar heel lang zitten. Sommige PFC's, vooral PFC's met een lange koolstofketen, hopen zich ook op in het organisme en langs de voedselketen. PFK's met een korte koolstofketen hopen zich minder op in het organisme, maar zijn des te mobieler en kunnen grondwater en drinkwater sneller vervuilen. Van sommige PFC's is ook bekend dat ze giftig zijn.

Zijn PFC's gevaarlijk voor mensen?

Mensen nemen PFC voornamelijk op via voedsel of via besmet drinkwater. Verhoogde concentraties van PFC in de binnenlucht, bijvoorbeeld door met PFC behandelde tapijten, dragen ook bij aan de PFC-waarden in het bloed. Bij mensen binden PFC's zoals PFOS zich aan eiwitten in het bloed, de lever en de nieren. De overdracht van PFC van moeder op kind tijdens zwangerschap en borstvoeding en de langzame uitscheiding van PFC met lange keten uit het menselijk lichaam zijn bijzonder kritisch.